Işık Süzmeli Şimal Şiiri - Nurten Tarım

Aşkı soldan okuyan kalbim
Suskunluğun söz özeti değil mi
Rüzgar tepesinden uçan uçurtmalar
Zamanın gergin anında
Düşürüyorum takvim yapraklarını
Sayıyorum seni getiren saatin tiktaklarını,
Kokunu özleyen çiçek konuşuyor odamda
Üşüyor sorduğum nedenler
Sensizlikten soluyorum
Soldukça ruhuma dar geliyor bedenim

Duygularımın yeşil gözleri
Dokunmasın sana hüzün
Bırak kalsın
Zamana aksın gözyaşlarım

Anlat bana
Mantık yollarımı tıkayan
Aklımı yakan yürek ateşi

Anlat bana
Ağlatmak için ölmek mi gerek
Gün ve gün ölmez mi hücreler
Kararırken güneşin yüzü
Gecenin siyahına ağlamaz mı yıldızlar

Ağlamayı ağlatan ayrılık
Gözyaşı için göz mü gerek
Gönül gözü ağlamaz mı

Gözyaşını toprağa bırakan bulut
Sen kokuyor susklunluğum
Söyle bana güneş sözlüsü ay
Toprak kokusuna hayran sularda yıkanırken
Yağmak için yağmur olmak mı gerek

Yaz beni ışık süzmeli şimal
Bana derinden susmaları öğreten
Gözbebeklerimde kendini seyreden bulut
Ayrılığa asılırken geceler
Gök sinesinde ağlamaz mı rüyalar