Karanlığa meydan okuyan ışık süvarisi sen siz karardı dünyamız.
Karanlığın orduları ne haya koydu ne edep.
Beyaz atına binip gel bir sabah erken
Işıklar karanlığı boğarken gel tut elimizden
Kardeşlerim dediğin asırdan sesleniyorum ey ışık süvarisi
Her tarafta kan gözyaşı zulmün safında babalar öz evlada karşı
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta