Işık saçan karanlıkta kalmaz bilesin.

Mesele çok şeyler bilip çok şeyler paylaşıp bilgelik taslamak değildir.Dil susmalı, gönūl konuşmalı bazen ,mesele bilgiyi sevgiyi paylaşmaktır.Bir olmanın özūnū hissetmektir, farkındalık sahibi olmak istiyorsan sevildiğini bilerek yaşamalısın ve yargılamadan sevmelisin herkesi, sorgulayarak öğrenmelisin hayatı, boynun kıldan ince olmalı sevgiliye,kabulde olmalısın her başına gelen olayı, şūkūrde hamd'da bulmalısın huzuru, dengede kalabilmelisin tūm negatif etkilere karşı, elalem degil alem seni ilgilendirmeli,başını kaldırdığında aya bakıp iç çekmelisin nuruna, gūneşe bakamayıp kamaşan gözlerinde görmelisin kudreti, boyuna posuna gūzelliğine bakmadan sevmelisin kendini ve karşındakini, birgūn çocuğa dönūşebileceğini titrek adımlarla yūrūyebileceğini unutmadan korkmadan insanca atmalısın adımlarını, yer titremeli gök gūrlemeli senin bu hallerine, öyle bir halle yaşamalısınki hayatı Allah dediğinde sesin duyulmalı ve dileğin karşılık bulmalı, buyur buyur ki ol deyim olsun ya kulum dediğini hissetmelisin Yaradanın , iç gūzelliğini eline diline ve beline yansıtmalısın, vicdanlı olup karıncanın ūstūnden geçerken basmamak için onun seviyesine inmelisin, göz göze gelerek konuşmalısın bir çocukla,ūzūlenle ūzūlūp yapamadığın her iyilik için būzūlmelisin utanarak, yaptığın iyilikleride bazen en yakınındaki bile bilmemeli. İşte büyük mesele bütün mesele bu ! būtūnūn hayrına farkındalıkla hayat sūrmek, hayat bu bazen acı bazen tatlı,anda kalıp kalıplaşmadan yaşayıp Yaradanın sevgi ile bağlantıyı koparmadan yaşamalısın ve ışık saçmak olmalı hedefin. Işık saçan karanlıkta kalmaz bilesin ...Ayhan ULU