Işık Pınarım Şiiri - Nurullah Muslu

Mehtabım da parlıyorsun aydınlık ufuklardan,
Göz kırpıyorsun bana evrenin her yanından,
Âlemler besleniyor senin ışık pınarından,
Dolunayımsın benim gönlümde yerin dolmaz,
Uzaklarda olsan da seyrine doyum olmaz…

Derin maviliklerden yıldır, yıldır bakarsın,
Ruhuma süzülerek berrak, berrak akarsın,
Rahmete dönüşürsün bağbanımı sularsın,
Çiçeklerin gül çiçeği emsalinse bulunmaz,
Gülistanın melikesi sensiz çiçek koklanmaz…

Yüreğinde yanan ışık çevreni aydınlatır,
Pusulasız bir gemiyim yüreğim seni tanır,
Yolda kalan bu yüreğim açık menziline varır,
Gecelerimde yıldızım emsalinse bulunmaz,
Yüreğimde ince sızım bu gönül sensiz olmaz…

Sen Mecnun, sen Ferhat, sen Keremlerin yarİsİn
Sen sevgililer sevgilisi, gönlümün sultanısın,
Saadetin kaynağısın mutluluğun anahtarısın…
Arşa giden yolculuğun öyküsünü yolda yaz,
Samanyolu’ndan geçelim Allah diyelim avaz, avaz…