25.10.2005
Cehaletten çok çeken insanlığa,
Işık olmak için öğretmen oldum.
Dünyanın hâkimi, eşsiz varlığa,
İlim saçmak için öğretmen oldum.
Atamdan aldım büyük emaneti,
Sileceğim bütün bu cehaleti
Eşsiz bir sevdam olan memleketi
İlerletmek için öğretmen oldum.
Peygamberler mesleğidir mesleğim,
Boşa gitmeyecek hiçbir emeğim,
Aşkla, azimle doludur yüreğim,
Sevgi saçmak için öğretmen oldum.
Mevlana’nın hoşgörüsü var bende,
Yunus’un sevgisi tüter gönlümde,
Kalpleri sızlatan her türlü derde,
Derman olmak için öğretmen oldum.
İlim irfan öğretmektir tek gayem,
Bu da benim en kıymetli sermayem.
Varsa şayet bu dünyada bir payem,
Gönle girmek için öğretmen oldum.
Körpe beyinlerdir benim hamurum,
Onları sevgi ile her an yoğururum.
Bütün tehlikeden daim korurum
İşte bunun için öğretmen oldum.
Amacım yaşatmak için yaşamak
Durmadan çalışmak, ileriye koşmak
Türkiye’mi en zirveye taşımak
Ben bu sevda için öğretmen oldum.
Tüm kalplere sevgi olur akarım
Nerde bir mazlum varsa koşarım
Çağlayan bir nehir olur taşarım.
Zoru aşmak için öğretmen oldum.
Aliler, Ayşeler bitmeyen ümidim.
En nadide çiçeğim, göz bebeğim.
Yarınlara hazırlamak dileğim.
Ben bu ülkü için öğretmen oldum.
Mazim şan dolu, atimse aydınlık,
İlimle yücelir bütün insanlık.
Bu coşkuyla silinecek karanlık.
Işık olmak için öğretmen oldum.
Kayıt Tarihi : 26.10.2007 12:40:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!