Işık ihtilali Şiiri - Mehmet Sani Özel

Bana kemi umut gibi verene
Heveslerimin taksiminde yer var
Gözlerimdeki mana tabi ki, görene
Nedense her gönlümden düşen
Gözümün bebeği, oluverir yar..,

Gölgelerin üzerinde, ışık ihtilali
Çok çektim, göğsümdeki gibi görene dek hilali
Duvarsızdı infialin damı, gök yüzü berrak apaçık
İnsicam tellendiğinde ruh beneklerimde beliriverdi gam
Yandığım ateşler dumansız, aşk ölür!
Katliam sinsi ve kansız..,

“Hodri meydan! ” dediğim çığırtkanlıklarım
Sen bakma, bana zerreyi bile kazandırmadı
Kazanmayacak olanın kâr ı, kayıplardan iftihar
Dışarıdan hiç belli olmaz, içerideki vakıa
İdam sehpaları ve sürüp giden intihar
Şikayet etmedim! Yaratana.,
.., yüzün koyun düştüğümde
Neden kimse kaldırmadı? ..

Şimdi, Behlüldane-vi hikmetler var
Yarısı yetim, tasavvurlarımın üstüne
Sen çık, kökü nem görmemiş ulufelerinle
Kısmetinden yaka paça, bir şeyler kestim! De
Şükrederim, dökül her ne kadarsan üstüme
Şikayet et, Yaratana! Değilsem sözümde
Söz ettiğim gibi, bi-karar..,

Şimdi ben o misallerin grafiğinde
Lahuti bir motif, kudretten kanaviçeyim
Sen bakma zengin göründüğüme, teamüllerde
Ben hep o ihtilal mağdurlarıyla, iç içeyim
Elinde Zül celalin testisiyle gezen yar!
Doldur., Doldur zehir zemberekten
Münasip gördünse, eyvallah haktır
Doldur içeyim..,

Bende küllerin arasında bir çıngı.,
Odur aşk!
Sende ne var? ..

Mehmet Sani Özel
14.08.2007