Doğarken kâinat
Yer su iken bünyâd
Kandilde nur idi mahlukat
Karanlığın içinde ışığı gördüm
Derya dalgalandı coştu kat kat
Cebrâil altı bin yıl uçtu imdat
Işıkta sır idi hâkikat
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta