Işık Gibi Şiiri - İsmail Çakır

Işık vardır, aydınlatır anne sevgisi. Işık vardır merhametsiz, deler gözleri. Işık vardır, çok uzaklarda hayal gibi. O ışık ki körde görür, varsa şefkati. Işık vardır, karanlıktır kara kefeni. Işık vardır, yeni ümitlerin seheri. Işık vardır, hiç istemezler gölgesini. Batmayan bir güneşsin derler, ey sevgili. Işık vardır, doğrultmazsan olur serseri. Işık vardır, unutulmaz güzel renkleri. Işık vardır, kimse görmez güzelliğini. Vatan için vurulan şehidin gözleri. Işık vardır yol gösterir yıldızlar gibi. Işık vardır görüp kendini, döner geri. Işık vardır, kurtuluşa götürür seni. Takva okyanusun ortasındaki gemi. Işık vardır demiştin ya hani nerdeydi? Işık vardır ama istemezsin görmeyi. Işık vardır sanma her yerde, dön sen geri. Kılavuzun doğru olsun uzat elini. Işık vardır gafil, hiç görmediğin belli. Işık vardır derken tükettim nefesimi. Işık vardır, karanlıktan çek ellerini. Yeni bir gün doğacak, unut bu geceyi.