Acı tutkunun kardeşidir.
Ve konuştu ışığı getiren....
Biz bunu güneşten bekliyorduk....
Ya da güneş sanıyorduk günü getiren.....
Kucaklarken sabahın ilk saatlerini....
Vazgeçtim senden ve ötekilerden....
Hayatın getirdiklerinden....
Pişmanlık vedanın karındaşıdır...
Kim bilir kim ışığı götüren....
Ateşin alevidir yangının bütün gösterisi ...
Her zaman bulunur bir söndüren....
Oyuncular bu sahnenin gediklisi...
İnsanın icadı insanı kötüye dönüştüren....
Her zaman kıymetli şarabın eskisi...
Dostun yenisi ahretlikleri küstüren..
Acı tutkunun kardeşidir...
Ve konuştu ışığı getiren...
Şubat Türkay
Kayıt Tarihi : 13.9.2022 22:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!