Kapılmak zorsa artık esmer acıların kuzguni sevişmelerine,
Tedavülden kalkmış bezgin ve umarsız bir büyüyle,
Gölgede bohçalı kırgın ışık eskileriyken biz böyle...
Biz böyle azalacağız anladım, biz böyle;
İçindeki küskün sevi çiçeğinin toprağına sızarak her yenilgiyle,
Çökelen yılgın usareler misali... Öyle...
Alışkanlığın betonsu toprağından - eceliyle-
Koparılışını beklemenin aciz ürküsüyle,
Elleri olsa ilk karşısındakini yolmaya yeltenecek
Anksiyete mağduru paranoid çiçekler gibi böyle.
Kayıt Tarihi : 5.4.2010 15:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)