Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
...'İnsan, mukaddes yüke hamal;
Sonunda ne rütbe ne de mal. '...İnsanda ki mukaddes yük, emanet emaneti taşıyan tarafından okundukça hayat bulur dersek. Şair derlemeleri ile ışık damlalarını tekrar önümüze serdi. Ne mutlu! Bu damlaları özümseyip, esenliğe ulaşanlara.
Usta kalemi kutluyorum.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta