Yunus Emre, İbrahim Hakkı, Pir Sultan,
Kısakürek, Ersoy ve Bediüzzaman…
Vefâ borçluyuz bu üstadlarımıza;
Elmas sözleri hep ışık tutsun yolumuza.
Ey insan! Kendini oku, kendini bil.
Kendini okursan Rabbini bulursun.
Kendini bilirsen haddini bilirsin.
Haddini bilirsen huzura erersin.
İnsan budur; üç beş damla kan.
İnsan bu, su misâli akan.
İnsan, mukaddes yüke hamal;
Sonunda ne rütbe ne de mal.
Ahlâkına yükseklik veren,
Sanma ki irfandır, vicdandır.
Özündeki fazilet hissi,
Ancak Allah korkusundandır.
Gir dükkâna da pazar eyle.
Hışmını yenip hazer eyle.
Aya ve güne nazar eyle.
Aşk ile “Edep yâ Hû! ” söyle.
Cevrimizi çekemezsin, demedim ki.
Lokmamızı yiyemezsin demedim ki.
Hele bak, görelim yüce Mevlâ neyler,
Cemîldir O, neylerse güzel eyler.
Kayıt Tarihi : 15.3.2013 17:50:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Sonunda ne rütbe ne de mal. '...İnsanda ki mukaddes yük, emanet emaneti taşıyan tarafından okundukça hayat bulur dersek. Şair derlemeleri ile ışık damlalarını tekrar önümüze serdi. Ne mutlu! Bu damlaları özümseyip, esenliğe ulaşanlara.
Usta kalemi kutluyorum.
TÜM YORUMLAR (1)