Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Çok derin düşünülmüş ve adetâ görülmüş gibi anlatmışsınız. Sanki bir uhrevî manzara resmi...
Tebrikler sevgili Şükran hanım.
Tam puanımla kutluyorum. Sevgiler... Hâlenur Kor
huzur veren bir şiir diliniz ve çok güzel şiirleriniz var...
işte onlardan biri daha....
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta