taze gelin endamıyla
süzülüyordu
ayın üstüne üstüne bulutlar
simsiyahtı etraf
el yordamıyla araladım siyahı
samimiydi siyah
tek rengi vardı onun
sahiciydi
karanlığa bulansa da gene siyah
o koyu siyahlıkta çaktı
ışığım
görüyordu gözbebeklerimdeki
siyah dövmeleri
bilinmez acıların sökülmeyen izlerini
ve
içinde siyah kaldığım güzellikleri
bana doğru alçalırken ışık çakıntım
en tepesinden gökyüzünün
aydınlattı
içimdeki umut etme halini
en siyahi gecede bile
şimşekler döküldü zincirleme
ışıldayan sahiciliğime
10.01.2016
İst
Kayıt Tarihi : 11.1.2016 12:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!