Işık Aşıkları Şiiri - Gürsel Çopur

Cesametin tiryakiliğine aldanma turabî, boş eylenmez;

Hilkatin belkemiğinde yakarış sancısı varsa..ve bir doğum

Arifesindeyiz arif olan gönle misafir olmada, tabahhur ederken

Zilhicce burukluğu dökülmez damla kalbime nabzımı ezerken

Ezilen mürekkep heykelinde kesif bir saykal ve bohem nakış

Zimamdar olamadık turabî! Sefinemizde çatlak var ki heyhat

Veseni adımlarda zulmet çer-çöp bir arada,varsa basiret!

Varsa basiret, güneşi çalmak isteyenler bilek çemremede

Akan çeşmemde cankeş eden haykırışlar ve adım yerde

Ezdiler adımı ve adımımı,çöller sapa geldi kalabalık çağlayanlara

Bir rüşeymdi sağda solda ıslık çalan ıslak diyaframda

Bir hüsundu rampaya sırtını vermiş palet elbisesi

Yeni karîha enfüsi tekevvünün kaldırımıdır

Taşlar taşınırken revnak kubbelerine koza ellerle

Sicim kalbe gergef işlenir,vecde gelir bir gün!

Mahrutî aynamda rahne yelpazeler yeşermez

Muhtell tefekküre paydos,açılsın makas medeniyeti

Tarsin edilen peteklerde arı sancısı sen turabî!

Bekle kovanında,ışık kendi minaresinden doğacak.