Işık Şiiri - Mustafa Turhan

Işık bir süzgeçtir mana ayırır
Gece kullananı Hakka kayırır

Bir Bedenle iki sözü dinleme
Nefsini atıver artık inleme

Seherde kalkarsan yalvar Allaha
Yeniden doğarsın inan vallaha

Toprak hem hadistir hemde atası
Manası yükselir kalır hatası

Gafletten dünyadan çağrıdır Ezan
Hamlıktan boşluktan kurtulur her zan

Nefsiyle konuşan Allahı duyar
Kulağı varsa Rabbine uyar

Ölmeden ölürse Korkusu kalmaz
Derdini hüznünü yanına almaz

İnsan Besmeleyle yetkiyi alır
Barışırsa onla Onunla kalır

İnsan İrfanında Kuranı saklar
El âlem diyerek nefsini aklar

İnsan bir Köprüdür sevgi ayağı
Heva hevesiyle kalır bayağı

Dört Mevsimdir insan içi doludur
Bazen yağmur verir bazen doludur

İnsan Gönüllüye varını atar
Bugünü almadan Ladanı satar.

29 Haziran 2007