Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Işık ve karanlık...iki zıd faktör...hayatımızı dünyamızı evrenii meydana getiren bu zitliklar değil mi...sevgi arşk heycan...hüzün acı ve kader...ışık ve karanlık...
ışığı sitemek ne kadar insanı bir durumdur...
aslında insanıniçindedir ışık...öze inmektir kendi iç dünyamızda...çünkü oraya o mahrem alana bize ait yalnız bize ait olan o kutsal yere kimse giremez...karanlıklar asla..
aslında şiirin görünmeyen yanı bu iç aydınlığa ulaşma isteğidir...bilerek yazıldıysa kutlarım genç şairi...
sevgilerimle...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta