IŞıK Şiiri - Onur Bilge

IŞIK 1

şık vermeseydin:’’Renkler yok! ’’ derdim
Göremediğimden:’’Bir şey yok! ’’ derdim.
Günahkâr olmasam:’’Derdim yok’’’ derdim.
Kâinatı zevkle döşeyen Rabbim!

IŞIK 2

Işık olmasaydı, rengi görmezdim
Varlığı yaradan eli görmezdim
Kâinatı bilmez, Seni görmezdim
Sanatın, esmânı haykırır, Rabbim!

IŞIK 3

Işığı verip de göz vermeseydin
Kulağı verip de ses vermeseydin
Gönlüme görecek göz vermeseydin
Ben Seni, biraz zor bulurdum, Rabbim!

IŞIK 4

Hem ışık vermişsin, hem de karanlık...
Sıcağı vermişsin, soğuk ve ılık...
Yiyecek, içecek; cümle yaratık
Birbirine muhtaç bir bütün, Rabbim!

IŞIK 5

Kör, kendini bilmez, ışık yok sanır
Görebilen görür, Rabbini tanır
Günahtan çekinir, Senden utanır
Gönül gözlerini açıver Rabbim!