Işık Şiiri - Serdar Yılmaz S

Bir ışık vardı ilerlerde
Ne güzel parlıyor ve etrafı aydınlatıyordu
Bir yanında güzel evler,
Diğer tarafında sessiz ve sakin akan dere

Aşık olmuştum o ışığa
Her gün eve giderken;
Işığı görme hayali ile gidiyordum

Her defasında kafamı çevirip,
Aydınlattığı mekanlara bakıyordum.

Karanlıktan korkmuyordum.
Çünkü benim ışığım vardı.
Gecemi gündüz yapan
İçimi aydınlatan.

Onsuz yapamıyordum.
Görmediğim günler uykularıma keder veriyordu
Hergün görmeliydim,
ve buna alışmıştım.

Hani demiştim ya sessiz ve sakin bir dere
Orada oturup ışığın aydınlattığı yerlere bakmak istiyordum.
Çünkü benim bakışlarımı bekleyen bir kişi vardı orada
Işık yanıyor ve hergün o lambanın ışığında sevdiğim beliriyordu,
O buğulu camlar arkasında.

Birgün o ışıkta sönmüştü bende
Sebebi bilinmez bir hastalığa tutulmuştuk ikimizde
Nerde;
kalmıştı gecemi gündüz yapan ışık
Nerde kalmıştı o ışığı görmeden yaşayamayan insan

Herşey git gide kötü olmuştu.
O ışık birdaha yanmaz olmuş
Onu bekleyen kişide ışığın aydınlattığı o karanlık sularda boğulmuştu.

13.9.2006
Serdar YILMAZ