bir ağırlık çöktü üstüme
hücreler toplanmış küme küme
sessiz sessiz konuşuyorlar
karanlıkta hiç bir şey yeme
kurtulmak için için
bilinç bu kesilsin sesin
karanlık mı? aydınlık mı?
övünme bilmediğin şey için
bir ışık arıyorum ki yok
kollarımı açtım sarıyorum
maden bu çok karanlık çok
yine de çıkışa varıyorum
Kayıt Tarihi : 15.1.2006 17:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!