9 Haziran 1963 Razgrad/BULGARİSTAN
Beyinlerimiz perdeli, ayaklarımızda paslı prangalar,
Kapladı ufkumuzu binlerce yıllık karanlık,
Ellerimiz özgürlüğü, gözlerimiz ışığı özlüyor,
Ne ekmek kaldı çocuklarımıza, ne de bir damla sevgi sıcaklığı,
Dişimizle tırnağımızla savaşmadan gelmeyecek ışık.
Nasılsa öyle yaşanacaktı
Söylenecek bir bahane hep vardır
Ha bugün yalnız
Ha günün ötesi
Seni sevmek
Beni harcamak olmayacaktı
Devamını Oku
Söylenecek bir bahane hep vardır
Ha bugün yalnız
Ha günün ötesi
Seni sevmek
Beni harcamak olmayacaktı




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta