Işığı yarasalar, kem gözler sevmez
Işık varsa şeytanlar da gelemez.
Aç ışıkları, perdeleri, aç yüreğini
Karanlık girmezse onlar giremez.
Cismine değil, ismine bu itibar
Önünde ismini taşıyanlar var.
Rüzgârın bile giremediği yerde,
Onlar, nur-u ışığı bekliyorlar.
Mümini yerin dibine gömmek,
Onu ya şehit yapar, ya tohum.
Yeniden doğmaktır ona ölmek,
Bitti sanılan yerde başlar doğum.
2024
Kayıt Tarihi : 30.5.2024 11:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!