Işık Şiiri - Efe Can Doğan

Sadece adın değildi günlüklere yazılacak
Derin bi çizik atardım kalbime
Adını duyduğum her pazartesi
Günler çuvala girerdi bir de
Seni görmek tünelin ucundaki ışıktı
Ben olmazsam ne olur ki deme sakın
Bir keşiş olurum dağlara sensizliğe yeminli
Ve bira şişesi kadar değerim olmaz
Depozitosu ödenmemiş
Bir çöp tenekesinin kenarında seni beklerim
Beni alır çöp toplayan bi çocuk
Kırılgan olmak cam olmamdan kaynaklı belkide
Kendimi tanımadığım noktalarda senden dinlerim doğruları
Sen doğru konuşursun bana dair
Hatıralarımızı yazmaya kalkıyorum
Kalem kırılıyor sonunu getiremeden
Yaşarım diyorum bende
Dün umrumda olmadı hiç
Yarınları şuan için harcıyamam derdim
Sen geldin sonra
Dün bugün yarın hepsi senin ağzından döküldü
O vakit kalem kırılmaz oldu
Kutsal bi kitabı yazmanın görevi bahşedildi bana
Hatıralarımızı yazmaya kalkıyorum
Bu sefer bi kum saati kırılıyor
Ne kadar saat varsa kırıp atıyorum
Hatıraların altında eziliyor akrep ve yelkovan
Ahhh kalbim
Senden bir adım öteye gidemez
Senden bir adım geriyede
Zaman senin gözlerine bakarken durdu çoktan
Bu yüzdendir yüzümün kızarışı
Terazide ne olsa
Ağır basamıyor şu senli dakikalara
O yüzden ne varsa bıraktım geldim
Elime yapışan.
Hadi durdur şimdi zamanı saati ne varsa
Sen gel bir de
Şu hatıralarına hatıra katmak için
Unutulmayacak bir sen varsın şurada
Bir de biz.