Işık Şiiri - Ömer Arıkan

Ruhuma hapseylesem gecenin karanlığı
Sana ışık diyerek umudumu göndersem
Senden uzak unuttum sabahı aydınlığı
Bu sabahta gelmezsen günü ters yüz döndersem

Ruhum fezada gezer gözümün mahkumusun
Her nereye baksan da yine beni görürsün
Ne kadar özlediğim söylemem sen bilirsin
Ağlayan kaderimi bir defacık güldürsen

Sarmaşık yeşerecek umuda perde gibi...
Ey...vefasız galiba düşürdün derde gibi
Boynum bükük bilesin başımsa yerde gibi
Sönen umut ışığım yenilesen yandırsan

Hala sitem ve kahır hala sana intizar
Tükenip gidiyorum bilesin azar,azar
Son defacık giderken atıversen bir nazar
Bunca zahmet neyimiş şu gönlüme bildirsen

Ağıt bende tükendi sabrımın sonu geldi
Huzursuz yaşamanın huzurlu yanı geldi
Sana kavuşmak için bu çekilen çileydi
Derdimi dinlermisin bana da deyiversen

Kaçamak bakışlarla beni izleme desem
Seviyorsan cevap ver bana gizleme desem
Özlenen biri isen sakın özleme desem
Duygunu köreltipte beni özleyiversen

Velhasılı bir tanem sana aşık olmuşum
Mutluluğu ararken birden seni bulmuşum
Anlamı yok sensizken yaşamışım,ölmüşüm
Son nefeste razıyım beni ber görüversen