Gülümser gibi yaptığıma bakma sen dikiş tutmaz yaraların ev sahibidir kalbim kimse bilmez
Üzdüler beni hemde en sevdiklerim öyle ki ölüyorum desem duymaz kimse bir yudum su vermez
Nerdeler hani ben mi göremiyorum yoksa alacağını aldı herkes ve çoktan çekip gitti mi
Elde var şimdi hüzün ve yine yalnızlık bir kez daha kaybettik her zaman olduğu gibi öyle mi
Şimdi dökülür içimdekiler yığılır şişeler ama korkarım durmaz şişede durduğu gibi
Biliyorum ben seni gördüğüm an kendimi unuttum gibi cümlelerle gireceğim önce söze
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
