üç tarafım denizlerle çevrili
yedi iklim hüküm sürer üstümde
binlerce yıllık medeniyetler büyüttüm yeryüzüne
hitit güneşi gülümser
sümerlerden iştar güzelliğine
antik çağlardan günümüze
bu gün kara çarşaf örtülüyor üzerimize
haykırıyorum çığlığım sessiz
sinsi bir kurt kemiriyor özümü
hissediyorum
gıdım gıdım içimdeki aydınlığı tüketiyorlar
biliyorum
güneş ülkesiydim
yavaş yavaş karanlığa gömülüyorum
sol yanım hala yaralı
kor sıcağında yanıyorum
sancır durur hala göğüs kafesimde
yine de umudumu ona bağlıyorum
karanlığın panzehiri aydınlıktır diyorum
siz hala neden suskunsunuz öyle
ışığımı çaldılar benden diyorum size ışığımı
hani başkaldıran spartaküsün torunları nerede
ben çıngı kadar da olsa aydınlığı arıyorum
Kayıt Tarihi : 3.6.2014 11:47:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!