Işığında Şiiri - Ozan Efe

gözlerin yüreğe siplenmiş diken
ölünceye seven acılar çeken
yelden koruduğum gecede iken
derine diplenen ay ışığında
gecelere döner sel taştığında

sanki konuşurken şakırdayanım
açlıktan umarsız takırdayanım
ağlanacak yerde kıkırdayanım
serine depilen gün ışığında
acılara söner ay başlığında

sözlerin güvercin yuvadan uçtu
kapımız güzünde bereket saçtı
başımıza neler belalar açtı
aynalar kırıldı ev ışığında
acının üstünde yığıştığında

sesin küllerinde söyler mi olduk
acılı türküde ağlar mı bulduk
her sazın bağrında yanar mı bulduk
sancılı yürektir el ışığında
sazın bağrındadır tel çalıştığında

dün seni gördüm bir yalnız yolcu
taşı kırdığında göz atan kolcu
demokrat yetmez mi ne sağcı ne solcu
portakal ağacı da ışığında
mutluluktur sonu alıştığında

ozan efe her gün gider de gelir
neden herkes onu sancılı bilir
akça kanatlılar atla yükselir
gençlerin yüreği de ışığında
kapının dışında dış eşiğinde

091209denizli