Işığına Mahkum Karanlıklar

Bir başımayım,
Öylece kalakaldım sen gittiğinden beri.
Bir ağaç altındayım,
Aydınlanmayacak bir gün bekliyorum kapkaranlık.
Tıpkı sensiz olmak gibi bir gün...

Ne ümit kaldı, ne düşlemek için bir gelecek,
Giderken yanında götürmüşsün yarınlarımı.
Bugünümü hayalin yakıyor,
Dünü benimle mutlu olamaman yoketmişti zaten.

Yani senden geriye bir ben kaldım
Bir de karanlıklar...
Senin ışığına mahkum karanlıklar...