Bir başımayım,
Öylece kalakaldım sen gittiğinden beri.
Bir ağaç altındayım,
Aydınlanmayacak bir gün bekliyorum kapkaranlık.
Tıpkı sensiz olmak gibi bir gün...
Ne ümit kaldı, ne düşlemek için bir gelecek,
Giderken yanında götürmüşsün yarınlarımı.
Bugünümü hayalin yakıyor,
Dünü benimle mutlu olamaman yoketmişti zaten.
Yani senden geriye bir ben kaldım
Bir de karanlıklar...
Senin ışığına mahkum karanlıklar...
Kayıt Tarihi : 2.5.2005 22:25:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!