Işığın Süvarisi Şiiri - İsa Yılmaz

güneşi gözyaşıyla söndürünceye dek
kalbin ülkesinde savaş hiç bitmeyecek
tarihin en feci düellosuydu sevmek
bu yolun sonu ateşlerden geçecek

usanmak mı, yılmak mı, korkmak mı
yarı yolda bırakıp gersin geri kaçmak mı
başka bir yer, başka bir dava aramak mı
sen ışığın süvarisini hiç tanımadın mı

kader onu seçmiş, kalem onu yazmıştı
mürekkep kan gibi damar damar akmıştı
bir eline ay ötekine güneşler konmuştu
yine de yolundan hiç dönmemişti

güneşin doğduğu yerden battığı yere dek
Namıcelili Muhammedi gidinceye dek
ışığın süvarisi dur durak bilmeyecek
güneşi gözyaşıyla söndürünceye dek...

02.04.14