Işığın Sürgünü Şiiri - Hamit Kunt

Gece…Işığın sürgünde olduğu zaman dilimine verilen isim.Ama ışık sürgünde olduğu yerleri de aydınlatıyor şimdi.Batışla başlayan karanlık,doğuşla yok olacak.ve bu devran her gün sürecek.Mevsimler de öyle.Baharla uyanan,coşan doğa,yazla olgunlaşacak,güz çiçekleri yepyeni kıvılcımlar,sürpriz armağanlar,müjdeli haberler sunacak umut mahkumlarına.Ben ağlarken sen seviniyor,sen aç iken ben tok olabileceğim.Ruhunda bir yerlerin hiçbir şeyden tatmin olmadığını hissedeceksin hep.Bazen ağlamak,hıçkıra hıçkıra ağlamakla ferahladığını duyacaksın yüreğinin uğradığın ihanetlerden.İntikamla affetmenin er meydanına dönecek yüreğin.Ya intikamla yüreğini de öldürecek,ya da af enginliğinde ruhunda başka canlar dirilteceksin.Bir tek hücre değil mi varlığımızın orjini! O hücrenin kendini kendisiyle paylaşmasıyla değil mi tamamlanmış insan oluşumuz! varlığı paylaşmak,temel borcumuz o zaman,kendimize ve insanlığa olan borcumuz.

Eve geç geldim,biraz karaladım,ve paylaşmak istedim.sevgi yüreğinizden hiç eksik olmasın…
25-03-2004
Üsküdar 02,38