Eylül okşuyor saçlarımı
her telini okşuyor öpüyor saçlarımın
mayışıyorum
Eylül sen misin senin ellerin mi
senin parmakların mı ışığın parmakları
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Nimet Hanımefendi,
Bu duygu dolu, duyguların yoğunlaşıp karmaşıklaştığında çözümünü dizelere ulaştırmayı mükemmelen başardığınız şiir, bana rahmetli üstat Özdemir Asafın şu dizelerini anımsattı:
'sana gitme demiyeceğim, ama gitme Lavinya,
adını söylemiyeceğim, sen de bilme Lavinya'
Çok güzeldi, şiiri ve sizi tüm kalbimle kutluyorum.
Sevgi ve saygımla efendim,
Ünal Beşkese
güneşe bakıp seni okuyorum
ışığın parmakları öpüyor düşüncelerimden
özlemlerimden...müthiş bir şiir değerli şaire. Özenle seçilmiş kelimeler, canlı canlı bir anlatım. Tebrik ederim. Tekrar tekrar okumaktan mutlu oldum, teşekkür ederim. Saygılarımla
Öyle içten seslenişlerdi ki o hayâli adama...
Keşke gerçek olsaydı, keşke duysaydı. Eylülün ıcak elleri gibi omzunuza koysaydı sıcacık ellerini...
Yalnızlığınızı unuttursaydı...
İster erkek, ister kadın, tüm insanların sıcak bir sevgiye, tatlı bir söze, içten bir bakışa ihtiyacı vardır...
Çok güzel ve içten yazılmış bir şiirdi.
Gönülden kutlarım sevgili Nimet Hanım...
Her şey gönlünüzce olsun.
Tam puan.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta