Karanlıkta yalnız başına otururken,
Bir kıpırtı geldi pencereme,
Dönüp baktım penceremdeki sese,
Ay ışığı girmek istedi karanlık odama,
Bırakmadı karanlıkta oturan adamı yalnızken.
Gölgesiyle bile dost olmazdı şair,
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta