Işığın Gölge Oyunu Şiiri - Ahmet Yazıcıoğlu

Karanlığa, gölgeye sorsak evren kimindir?
Çekip alan ışığı, sonra da veren kimdir?
Geceyi kavuşturan; söyle sabaha kimdir?

Mevcudatın sahibi; O, her şeye hakimdir.

Leyla, Mecnun misali, birbirine koşuşur,
Zayıf kalınca biri, ötekisi doluşur,
Ne ses çıkar, ne sada, rızasıyla oluşur.

Yüreklerin sahibi; O, her şeye hakimdir.

Saklansa kuytularda, kendine vermez zarar,
Yaratılış gereği, bilemez neye yarar,
Her an koşar, koşuşur görev yerini arar.

Kanun koymuş sahibi; O, her şeye hakimdir.

Yorulmaz bu hızından. Neden, niçin usansın?
Bu gayretli hazzından. Sevmeyenler utansın,
Bekleşir yürekleri. Kış gelmeden uyansın.

Hakk Teâlâ sahibi; O, her şeye hakimdir.