Işığın Doğuşu Şiiri - Eyüp Gök

Işığın Doğuşu

Güneşin doğuşuna şahit olmuştuk ya
Batışına da hüzünlenmiştik hani o kaya da
Bir Tanrı’yı, bir de kendimi unutmuştum
Önce dizine yatırmış, sonra da uyutmuştun

Bir rüya görmüştüm o ağustos güneşin de
Çamurdan dı terlerim, kuruyunca kalbim de
Salınarak yanıma kadar gelmişti beyaz bir kuğu
Taşlaşmış kalbimi eritmişti gözlerindeki buğu

Doğduğunda ışığım demiştim sana miniğim
Güneşim olmuştun, aydınlığımdın sen benim
Ben babayım sayende, yüreğim buruktur biraz
Merhameti keşfetmiştim çünkü doğduğun o yaz

Güneşi kucakladım o anda tüm gücümle
Sevgiyi hissettim sonra da tüm yüreğimle
Şükretmek ibadetim olmalıydı bundan sonra
Hayatımı adayıp açmalıydım bembeyaz bir sayfa

Derin bir nefes aldım ve biraz koştum
Kendime geldiğimde biraz sarhoştum
Meleğim, yavrumdun artık sen benim
Ölene dek yanındayım ben artık senin
Vasiyetim olsun bu sana…
Devamı ol lütfen, unutma sen annenin……….

Eyüp Gök
Kayıt Tarihi : 17.7.2009 07:26:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Eyüp Gök