Yıl 1881,
Yavaş yavaş bir ışık doğuyor.
Gözlerini açıyor dünyaya,
Mavi, gökten mavi,
Denizden mavi,
Okyanustan mavi O’nun gözleri.
Yıl 1919,
O ışık iyice aydınlatıyor gökten bizi.
Padişahın arkasından yükseliyor O’nun sesi
Konuştukça coşturuyor,
Kurtuluş isteğimizi.
Yıl 1923,
O ışık tamamen kaplamış göklerimizi.
Düşmanı atmanın sevinci sarmış hepimizi,
Artık kimse alamaz elimizden Cumhuriyetimizi.
Yıl 1938,
O ışık da güneş gibi,
Geliyor geçiyor elbet.
Saat 9’u 5 geçe
Bin kıyamet.
O yine rahat,
Yavaş yavaş kapanıyor gözleri,
O mavilik gidiyor, bırakıyor bizleri.
O ışık bir kere geldi,
Dünyada bulunmaz eşi.
Kayıt Tarihi : 5.11.2011 01:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!