Işığımdın benim...
Öyle ki her gece yıldızlar yerine odamı aydınlatan..
Işığımdın sen..
En içimin karardığı anlarda umudumun yolunu aydınlatan..
Sendin o
Herşeydin..
Gecemdin,
Bakışımdan derdimi sezendin..
Ve gittin..
Tüm bunlara rağmen gitmeyi tercih ettin..
Bir Hiç uğruna
İçimdeki meleklerin kanatlarını yok ettin..
Kanatsız bıraktın beni de meleklerimi de.
Şimdi sağır edecek bir sessizlik hakim içimde,
Çığlık atıyorum duymuyorsun sen bile..
Bıraktın öylece..
Kimsesiz, Işıksız kaldım..
Sonra..
Heryer karardı, Kapkaranlık oldu..
Söndü tüm ışıklar...
Kayıt Tarihi : 19.3.2012 16:53:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gamze Gül](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/03/19/isigimdin-3.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!