Aydınlat karanlık geleceğimi,
Işığım ol,ışık ol öğretmenim...
Yüksel ufuklarımda,aydınlat beni...
Güneşim ol,güneş ol öğretmenim...
Bana bilmediğim,yerleri anlat,
anlat gözlerinin içi gülerek...
Götür beni o,bilmediğim diyarlara...
Elim ol,gözüm ol,rehberim ol öğretmenim...
Bizim ev şu sokağın,o ucundadır...
Kış,erken bastırır kar diz boyu,buralarda...
Üşür kalem tutamaz,küçük ellerim...
Al,ısıt sıcacık yüreğinle,anam ol öğretmenim...
Anam ol,babam ol,sar şefkatinle beni,
Okşa,insan sevgisiyle okşanmamış ellerimi,
Ne olur biraz daha sokulayım kucağına,
Bir parçan olayım,canım ol,öğretmenim...
Karanlıktır geceleri korkarım,
Umacılar girer rüyalarıma,
Bana gündüzleri anlat,uzak yerlerde...
Kov karanlıkları dünyamdan,güneşim ol öğretmenim...
Gitsen de Anadolu'nun en uzak yerine,
yüreğim seninle gönlüm seninle,
Bir ninni gibi kulağımda,yumuşak tatlı sesin,
Geleceğe haykıracak sesim ol öğretmenim...
Seni okuyacağım,seni yazacak ellerim,
olsada önümde aşılmaz engeller, yolumdan dönmeyeceğim...
Bir yağmur gibi can verdin hayatımıza,
Seni anlatacak gelecek şahidim ol öğretmenim....
Fatma Müjgan 24.11.1990 /Urla
Fatma MüjganKayıt Tarihi : 12.6.2007 00:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiirim de diğer meslek şiirlerim gibi 1.likle ödüllendirilmişti...Şiirim, en doğal hakları olan aile sevgisinden yoksun bırakılan tüm çocuklarıma...Sevgi öğretilemez,yaşanır...yaşatılır! Sevginin yaşatılması için,seferber olanlara selam olsun...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!