Esir düştüğüm zindanların
Ufkundan göz kırpan ışığım.
Her boş geçen dakikamın
Telafisini bir ömre bedel eden zamanım.
Bin yıllık gölgesi gökteki yıldızların,
Geceyi kovalayan gün ışığım, aydınlığım.
Pişmanlığı yüreğimdeki serzenişlerin
Bin cefanın içinde tek neşe kaynağım.
Hanı evliya yollarının
Çölün ortasında bulduğum bir yudumum.
Matem dolu hayatımın
Ufuklarına uzanan mutluluğum...
Kadir Dinç 2
Kayıt Tarihi : 4.4.2018 00:41:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kadir Dinç 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/04/04/isigim-42.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!