Işığım Şiiri - Gürsel Pal

Işığım,
Ardımda bıraktığım bir hayatın içinde,
Bir daha doğmuyacak güneşim gibi
Bitmiş, yarım kalmışlığımsın.
Soruyorum kendime,
Bir daha doğacakmı güneş?
Bir daha uçabilecekmiyim kırlarda?
Bir daha konabilecekmiyim kırların en güzeline?
En güzel çiçeğine?
Ben bir pervane böceğiyim senin uğrunda,
Bile bile sana uçuyorum,
Yanacağımı ve biteceğimi bile bile
Senin kollarında.
Öylesine yorgun ki kanatlarım
Ve öylesine yorgun seninle dolu yüreğim.
Bitsin artık bu yolculuk,
Bitsin ışığında.
Senin sıcaklığınla.
Senin aydınlığınla.
Sana dair içimde olan herşeyim.
Bir dünüm var,
Bir bu günüm.
Yarını olmuyacak biliyorum
Seninle dolu yüreğimin.
Tek amacım sana doğru kanat çırpmak,
Tek amacım var benim
Sana ulaşıp, seninle yanmak.
Bir saniyede olsa,
Bana biçilen ömürden
Seninle dolu olanı
Bu bedenimde yaşatmak.
Ve son noktayı senin ışığınla amaçladım.
Mühim olanda seninle bir, bir son olmak,
Işığım.

G.PAL