Işığı Yaktı Gece Şiiri - Halit Korkmaz

Karşı köyde karmaşa töreler iz sürüyor,
Bir kız elinde çıra' çığlık mı atıyor ne,
Mahşeri kalabalık ona pusu kuruyor,
Atıyor ins öğüten kirli değirmenine.

Seher vakti gözlerden âh ile yaş akıyor,
Hâfıza'lar donduran bu terkibin özü ne,
Perdeler arkasından herkes gizli bakıyor,
Bu vehim'siz korkunun sefil sahiplerine.

Fikirler vatanıdır' mahzâ geleceğidir,
O bir çeri değildir' aksine bir nişâne,
Bayraktır ve sancaktır' o, settir ve selimdir,
Onlar terane bilmez' söylerler ârifâne.

O' haykırdı Hak için zifiri karanlığa,
Savaş verdi aşk ile fevklerin de fevkinde,
Ölümü göze aldı etmedi mübalağa,
Yiğit hak için ölür şehit mertebesinde.

Korku okyanusu'nu hakikat ile geçti,
Dünya nimetlerinden pay almadı lehine,
O hayat köprüsünü itikat ile seçti,
Murdar olup ölmedi' serdar oldu aksine.