Işığı Görmeli Şiiri - Ahmet Tekin

Her sabah uyandığımda
İzlerim onu gün gün aylar yıllarca
Bugün birdi dalında
İki üç beş on onbeş oldu
Her geçen zamanda
Penceremde Perde gerili
Güneşte sağdan geliyor odamda
Sol yanda açan çiçekler
Güneşe doğru hareket ederler
Erişmek için güneşe adeta
Baktım çok zorlanıyorlar
Odada yerine alışmıştım
Güzel duruyordu
O köşede ama
Eziyet oluyor dedim bir gün
Kaldırdım yerinden
Perdeyi sonuna kadar açtım
Koydum tam güneş gören yana
Renkleri değişti bana güldüler
Her yöne dallarında
Renk renk çiçek verdiler
Dedim kendi kendime
Işığı görmeli
Görmeyen gözlere perdeyi çekip
Işığı göstermeli