Gözler
Ufukta bir işâret bekler
Rüzgârın da sesi yok
Vursaydı kalbime bir sivri ok
Yine
Çöker derin bir kasvet
Gözler
Işığa hasret
Gün biter
Nihâyet
Sabahın tazeliğinde
Menevişlenmiş gölgeler
Sımsıcak değer buseler
Gönül köşesinden bir görseler
Terütaze pembeler
Yüzünde
Gözler
Ufukta bir işâret bekler
Bir nebzecik de olsa
Beni gemisine alsa
Sepken sepken gülümser
Canlar öylesine iyimser
Ufku mor kıpırtılar sarınca
Gözler gönenir
Dudaklar nemlenir
Kanımca
Hayatın onsuz sevgisi
Silinecek ufkun çizgisi
Taze bir güne
Yegâne
Bir işâret
Filiz filiz göverir
Zamanlar yol verir
Ve nihâyet...
? !
(4.01.2003-Adana)
Arif TatarKayıt Tarihi : 24.6.2008 20:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Işığı bekleyenlere... O kadar çok beklentimiz var ki... Hele hele insanımız gün günü yeisin pençesine düşmekte, bakıyor ama görmüyor! .. Hepimizin, önümüzdeki yığıntıları küçültmek birinci görevidir... Hasret çekenler, bir gün mutlaka kavuşurlar... Işıksızlar, ışığınız pek yakınınızda; biraz başınızı kaldırın yukarıya, olur mu? Sevgililer, hiç kırgınlıklar olmasın; yaşam çok zor olsa da... Yürüyün, gittiğiniz dikenli yol olsa da! .. Anlatabildim mi? Geceler örtü, gündüzler ışık... Öyle ki birbirine bakışık! Aydınlık bir gün için yazdım...
Güzeldi.Beğenilerimi bırakıyorum ve kutluyorum Sayın Şair.
Erdemle.
Kutluyorum Arif bey,
Selam ve saygımla,
Ünal Beşkese
TÜM YORUMLAR (57)