Işığa Hasret Şiiri - Perihan Karadayı

Gökyüzü adını biliyordum
Kendini unuttum
Hani yıldızlar dans ederdi
Yağmurla toprak sevişirdi
Hele sonrasındaki gökkuşağı
Renklerini semaya sererdi
Ya yağmur sonrası doğa
Ressamın çizdiği tuval gibi
kendini gururla sergilerdi

Ama hasretim şimdi tüm bunlara
Dört duvar arasında, demir kapılar ardında
Her şeye hasret karanlık odalarda
Çıplak ayağıma zincirler vurulmuş
Ağır soğuk prangalarla arkadaşım
Hücreler çok karanlık ışık sızmaz
Gününü saatini bilmezsin
Gözlerin geceden kalma karanlığın içinde
Baksa da görmez
Nasıl
Nerde….