Işığa Ermek Şiiri - Erbil Pozam

Gönlümü kurtarıp kara sevdadan,
Aklıselime ermek ne güzel şeymiş.
Derin dehlizlerden ışığa çıkmak,
Güneşe yüz vermek ne güzel şeymiş.

Kıskaca alınmış düşüncelerden,
Kurtulup da aymak ne zor hünermiş.
Hayali terk edip gerçeğe dönmek,
Dünyadan tat almak büyük nimetmiş.

Âdemi eksiği ile tanımak,
Kusuru hoş görmek mesut edermiş.
Hataya düşüp de ders alıp dönmek,
Selamete ermek kader değilmiş.

Açmakta olan gonca, şu şakıyan kuş,
Her biri bir gizi müjde edermiş.
Tanrının yarattığı bu koca dünya,
Meğer ki sevilmek, sevmek içinmiş.