Kalksan artık diyorum,
Yeter ettin nefse zulüm!
Yok saymak ne bela,
Birleşsin bedeninle ruhun.
Karanlık dehlizler değil ki yerin,
Ayrılsa da zerrelere kaybolmaz, benliğin,
Dağlar parçalanıpta,güneş dürüldüğü gün,
Cem olur,tam olur geri gelmez dediğin!
Karanlık sandığın yollar, onunla aydın.
Ondan başkası kalır mı seninle sandın!
Birtek O çözer kainatın sırrın,
Kabirde de arkadaşın,O senin dostun...2005
Kayıt Tarihi : 21.6.2012 08:08:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!