Kaç gündür buradayım bilmiyorum.
Aç, susuz, uykusuz en çok ta umutsuz.
Kime, neye karşı savaşıyoruz?
Niçin ölüyoruz vede öldürülüyoruz
Etrafımda silah arkadaşlarım;
yüzlerindeyse aynı korku, aynı umutsuzluk.
Bekliyoruz.
Ya evde?
Anam, babam ne yapar bensiz.
Bir arkadaşım daha vuruldu.
Ya ben?
Ben ne zaman öleceğim.
Vakit geçmek bilmiyor, savaşsa bitmek.
Sanki bir anda bütün saatler durdu.
Neden, niye, niçin, savaşıyoruz
Neden vuruyoruz ve vuruluyoruz.
Bir patlama daha...
Çığlıklar, feryadlar ve yine vurulanlar.
Ve de birkaç damla gözyaşım...
Kazanıyormuşuz savaşı
Haberler, komutanlar diyormuş bunu.
Ne kıymeti var bunun insan insanı vurdukça?
Hem öyleyse neden vuruluyoruz?
Ve ben neden öldürmeliyim;
Hiç tanımadığım bu insanları.
Eminimki tanımadığım bu insanlarda benim gibi;
düşünüyordur şimdi.
Eminim onlarda vurmak istemiyorlar bizi,
ve vurulmak...
(Bir ülkeyi işgal edip; bölmek hem o ülkeye hemde civar ülkelerine zarar vermek isteyen güçlere hitaben yazılmıştır.Acaba işgal askerlerinden böyle düşünen olmuşmudur. Unutmasınlarki Türkiye Atasının izinde bir ülkedir: 'Yurtta sulh, Cihanda sulh'der, onun gibi.)
Mehmet AkarKayıt Tarihi : 20.5.2003 18:13:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!