Köylü, kentli diye asla ayırmam,
Eşim, dostum diye hiçte kayırmam,
Zengin olsam namert karnı doyurmam,
Eğer ki sözünde duramıyorsa.
Parayla satılıp, satın alınan,
Menfaat görünce cebi delinen,
Kötü olan tüm işlerde bulunan,
İnsan dan hesabın soramıyorsa.
Sözle vurup sakın ola öldürmem,
Ağlatmam ya bir kez olsun güldürmem,
Düşmüş ise tutup yerden kaldırmam,
Eğer ki önünü göremiyorsa.
Zenginliği para etmez yanımda,
Karanlık bir şeyler varsa dününde,
Aç insanlar ağlıyorken yanında,
Onlara bir şeyler veremiyorsa.
Nerden bileyim ki, nedir niyetin,
İnsan için göstermezsen gayretin,
İyilere ödetemem diyetin,
İnsan kıymetini bilemiyorsan.
Kayıt Tarihi : 15.4.2011 11:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!