Üç yaşlı,cami çıkışında hararetli bir konuşmaya dalmışlardı.
İçlerinden biri:
-''Bence imanlı gitmedi''dedi.
Öbürü:
-''Bana kalırsa da imanlı gitti''dedi.
Tartıştılar kısa bir süre.Ben tam arkalarında yürüyor ve onları dinliyordum
Sonra biri:
-''Ne farkeder,hoca duasını yaptı,gerisi Allah'a kalmış birşey'' dedi.
Düşündüm..Bu üç insan neyin tartışmasını yapıyorlardı acaba? Cenaze namazından çıkalı henüz 10dk olmuştu ve hemen dedikoduya başlamışlardı bile..Üstelik yorum yapmaya hiç haklarının olmadığı bir konuda tartışıyorlardı.
Ben onları yavaşça geçerken içlerinden birinin:
-''Ölüm yok olmak değil be ya! ! ! ''diye yüksek sesle gürlediğini duydum..
eee bu seferde ben,elimde olmadan yaşlı amcanın söyleme şeklinden dolayı güldüm.Kendimi toparlamam uzun sürmedi.
Zira kendi kendine gülene deli derler ve ben henüz delirmedim..
Gerçekten vaktim olsaydı hiç çekinmeden sorardım.
Ölüm ne demek bey amca?
Yok olmak değilse nedir?
Giden gelmiş midir geri?
Gelmişse anlatmış mıdır gittiği yeri?
Neler vardır orada?
Neler bekler bizi?
Bu kadar tartıştınız ya,
Birşeyler biliyorsunuzdur mutlaka! ! ! !
Kayıt Tarihi : 17.12.2007 16:03:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Birol Hepgüler.
Sorular ve sorgular.Gündelik yaşama işleyen korkular.Belkide döner umutları.
Saygılarımla.
TÜM YORUMLAR (3)