İşde Bende Öyleyim Şiiri - Yılmaz Barıtlı

Bir bebek düşünün niye ağlıyor?
Karnı aç doyuracak, anne arıyor.
Halinden anlayacak kimse bekliyor.
İş de bende öyleyim, bekliyorum.

Bir çocuk düşünün kimsesiz yalnız.
Oturmuş bir kenarda dalmış hayale.
Kalacak bir yer bulur muyum diyerek.
İşde bende öyleyim arıyorum.

Bir genç düşününki yüreği yaralı.
Dalmış gözleri eski resimlerine.
Beni bu hale kimler getirdi diye.
İş de bende öyleyim düşünüyorum.

Bir seven düşünün delirircesine.
Sevdiği uğruna can verecek kadar.
Yeter ki bir kere ihanet olmasın
İş de bende öyleyim o nu ararım.

Çorlu 14–06–1981