İşçi sınıfından devşirdiğimiz hayat kırıklığımız vardı diye ikmale kalıyorduk aşkta.
Kaç sömestr yürek akıntısı yaşadık kimse bilmez,
elde peşkir, avuçta sımsıkı hasretlikler ile geçiyorduk, bütün işçi sınıflarını.
İşçiye AŞ/k ne hacetti, başında devlet babası var iken.
Zaten sömürü dediğimizde kemirgen bir hayvanın vebalı düşü değil miydi?
atalardan çocuklara yadigar kalan
Sarı sarı liralara dönen hak satıcıları vardı adına sendika denilen
Ateş gibi bir nehr akıyordu
Ruhumla o ruhun arasından
Bahsetti derinden ona halim
Aşkın bu onulmaz yarasından.
Vurdukça bu nehrin ona aksi
Devamını Oku
Ruhumla o ruhun arasından
Bahsetti derinden ona halim
Aşkın bu onulmaz yarasından.
Vurdukça bu nehrin ona aksi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta